uçurum

İnsanın hayatındaki en büyük uçurumdur. Ötesini, gerisini düşünmek bile istemez. Ve herkesin önünde durur. Bekler. Varacağı yol oraya düşer yada düşmez bu uçurum öylece hazırdır. Önceden hazırlanmış bir tuzak gibi. Unutturur kendini. Çıkışı yoktur. Çıkışı kendisidir. Kendisiyle birlikte kişidir çözümü. Birkaç canım olsa birini feda ederim bu uçuruma. Kendimi yine kendim iterim bu boşluğa. Parçalanır özümden, sağa sola saçılmış parçalarıma bakarım. Toplamak isterim ama nafile. bağırmak isterim ama kimsecikler yoktur, herkesin yolunun önündedir bu. Dünyanın hakimi bile aldatır kendini. Kucağında kendini bulur, kılıcı tutan da vurulan da odur. İnsanı ölümden beter eder bu uçurum. Üzerinden uçup da gidemezsin, herkesi tek yakalar. Acımaz, içini dökemezsin çünkü dağılmışsındır. Oraya buraya sıçrar hüznün, öfken, pişmalığın ama yenilmişsindir artık. Uçurumlara dikkat et, altında sevdiklerin olabilir.