benim düzyazı ile herhangi bir sorunum bulunmamakta. Açıkcası neden sorun isteyim ki? Sadece düşüncelerimi fark edip onları harekete geçiren bir hayvanım. Ne kadar da kendimi seviyorum. İşte bu kendini sevme düşüncesi beni öldürüyor. İnsan, gerçekten sevilmesi gereken bir yaratık mıdır? Sevmek tam olarak nedir ki? İnsan denilen yaratığın, ağından sular akıyor, sevilmeyi ve ya alkolü düşününce. Ben ezilmeyi yeğliyorum ezmeye. Ben sessizde kalmak istiyorum, huzuruma o kadar düşkünüm ki. Savaştan kaçmak için yapıyorum bunları. Peki neden? Çünkü rahat bir uyku çekmek ve başkalarının savaşmasını izlemek hoşuma gidiyor. Başkalarının savaşmasını izlemek peki, seni, savaşmaktan farklı kılıyor mu ki? Hiç kutsal bir şeye dokundun ve onun kutsallığını kendinde hissettin mi ki? Hayatta güzel amaçlar isteyen kadınların yollarını ayakların altında ezmek istemedin mi ki? Hayat denen 3 günlük ziyareti ne zaman kendi sonsuzluğun ilan ettin. Durup düşünecek bir şey bulamadığın bile oluyor. Demek ki neymiş, düşünce bizim krallığımız değil imiş. Düşünce bize faydadan çok zarar vermiş olabilir mi? Peki düşünmez isek ne var ki, var olmak düşünce ile olmuyor muydu? Demek ki neymiş, bu hayatı dürüstçe, gururla, egosuz ve faydalı yaşamak gerekiyormuş. Aslında değerler dünyasına giriş yapıyoruz. Değerlerden önemli başka ne olabilir?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder